یه چند مدتی می شه که دیگه به صورت منظم و هر روز، مطالعه نمی کنم و درس نمی خونم!...و این بد جوری آزار دهنده ست!...مثل همون چیزای قبلی که آزار دهنده بودن!...
باید شروع کنم به خوندن، اما منتظرم...منتظر یه تنوع تو روزمرگی هام...یه تنوع تو زندگی...
باید شروع کنم...وگرنه از اینی که در حال حاضر هست، بازم، بیشتر عقب می افتم!...
این منتظر بودن آدمو از همه چی میندازه.از همه چی.
تراژدی وقتیه که بدونی انتظارت بیهوده ست.
در انتظار فرداها بی خبر از گذشتن لحظه ها.